22-08-2007
Staden: Reacties na de wedstrijd - deel 2
Joseph Bjorn - Despierre Stefaan / Peugeot 205 Maxi
Net na de test in de Rally van Leptinnes waar de nieuwe motor al na 6 kp's de geest gaf, kreeg ik het nieuws te horen dat we toch aan de start mochten komen in de RS van Staden, wel met het startnummer H0. Omdat de motor deze keer compleet stuk was konden we hem niet herstellen en was er niets meer bruikbaar. Dus op zoek naar een andere motor, want een nieuwe konden we niet
meer maken in die tijd. Ik kocht de Peugeot 205 Gr. A (183 pk) van S. Gobbels en lepelde de motor in de Maxi. Wel minder pk's dan de eerste motor, maar we konden starten.
Op de verkenningsrit en de eerste kp sputterde hij wat door een te hoge benzinedruk, verder hadden we geen enkel probleem. Eerste 2 kp's waren droog, de laatste 2 werden bij een nat wegdek of regen afgewerkt. De co-piloot was deze keer Despierre Stefaan die ten volle kon genieten van de ritten, want na 3 jaar dezelfde kp gereden te hebben moet je geen nota's meer horen.
De tijden waren goed en na 4 kp's klokten we af op 26m22s (normaal 6 de algemeen), net voor Ronny die de klasse (4M) won. Dit was waarschijnlijk een Ă©Ă©nmalig optreden (provenciaal), zolang de
reglementen niet gewijzigd worden en er niemand op pensioen gaat. We gaan ons volgende keer weer kunnen uitleven in een ASAF proef zonder 196 kg dodelijk lood aan boord (al weegt hij nog 8 kg meer dan er in de homologatie fische opgesteld is).
Intussen zijn er plannen om volgend jaar in Frankrijk (F2000) te gaan rijden met héél wat meer pk's ...
Francis Veranneman - Lorenzo Veranneman / Citroen Saxo
Alhoewel er in 2001 reeds 2 rallyâs gereden werden met een GrA (Ford Ka), keken we er toch naar uit: terug een stap van GrN naar GrA. Na vele jaren van een CitroĂ«n-groep N geproefd te kunnen hebben, was er nu een âCaen-Saxoâ met minder gewicht maar met meer power, betere vering, een âkorteâ versnellingsbak, een echte handrem, racebanden, sublieme remmen en bovenal een âsperâ !
Dat zou dus even wennen worden. OK, we konden al eens rijden van de garage naar de technische controle en dan voel je wel dat het allemaal anders is, maar âthe real thingâ moest nog komen.
Het weerbericht leek ons in de steek te laten, maar op âs morgen scheen zelfs de zon bij de start van de verkenningsronde. We hadden gehoopt op droog, want als je maar 1 x per jaar achter een rallystuur kruipt, dan blijft âdroogâ natuurlijk nog altijd het meest gewenste weertype.
Bij de technische controle hadden ze ons toch in klasse 3I ingedeeld, alhoewel we ingeschreven stonden in 4L. Zeven teams zouden er dus strijden voor de winst. Heu, 6 dan toch, want voor ons was âeigen tempoâ de leuze. Met nummer 53 mochten we net starten vóór de lokale toppiloot, Koen Lauwaert, die, samen met Nico Beernaert, een C2R2 voorreed. Wij eerst wat zenuwachtig, want Koen draait top 10-tijden en zou ons dus telkens voorbij steken op de proef. Maar gelukkig kregen ze telkens 2 minuten aan de start en konden we beiden telkens ongestoord de proeven afwerken.
Ja jongens, een echt ârally-kotâ die Saxo !! Ik moest direct weer denken aan wat menig piloot mij ooit naar het hoofd slingerde indertijd: âGe kunt gij da allemaal goe vertellen op de radio, maar ge moet zelf ne keer âŠ.â. En inderdaad, de beste stuurlui staan aan wal en moeten zwijgen zolang ze geen rallystuur in de hand hebben gehad ! Gewoon supporteren dus daar aan de zijkant.
Wij konden echter leren Ă©n vooral genieten. Reeds op de verkenning hadden we meteen een goed gevoel. Het was in ieder geval beter dan verwacht ! Blijkbaar zijn 2 half-ervaren piloten in 1 team toch niet zo slecht. Want ook met de co-piloot verliep weer alles naar behoren. Zoonlief had direct de feeling beet. Wegens âonder de indruk van de autoâ, werd echter vergeten de chrono af te klokken aan de Flying Finish. Maar we wisten wel dat er zuiver ging moeten gereden worden maar ook later geremd ! Er zou gewerkt moeten worden in de Saxo.
âDe rapste pilootâ, dat zullen we nooit worden, maar ât ging toch al een stukje rapper dan de vorige editie ! In 2005, toen met de ervaren co Tom Van Der Auwera, reden we zoân 7â33â. De eerste chronorit in 2007: 7â22â. En dan hadden we nog een paar keer verkeerd geschakeld (een blijvend oud zeer blijkbaar) en natuurlijk niet overal correct geremd of âa fondâ gegaan. Maar het vertrouwen groeide, in de wagen en in de piloten onderling. Dit resulteerde in een 7â15â in de 2de rit.
Great ! En we voelden dat we nog beter konden. Want ook de tips van Tom Van Der Auwera en Johan Caen, over het gedrag van de wagen in bepaalde situaties, had als hulp het vertrouwen aangescherpt.
Dus met volle moed op naar de zogenaamde 3de KP. Op de verbindingsweg kregen we echter plots problemen met de benzinepomp. Dankzij de goede zorgen van Koen Lauwaert en de telefonische tips van Johan Caen, namen we toch redelijk cool de start. Alles bleef OK, alleen eens wat sputteren in het rechte stuk naar de chicane (jongens wat gaat dat daar snel, 7000 toeren in 5de, planchĂ© !), maar net vóór de ârechts 3 binnenâ op het eind aan âhet kruisâ, gaf de pomp toch de geest. Zij het tijdelijk. Achteraf hoorden we van onze supporters dat we op bepaalde stukken blijkbaar zeer snel waren doorgekomen in die ronde. Dat gevoel hadden we zelf ook, want er waren quasi geen foutjes gemaakt. Alleen die benzinepomp wilde dus niet mee zodat we slechts afklokten op 7â46â.
Meteen waren we onze 4de plaats in de klasse kwijt. Maar allĂ©e, een âdĂ©corâ ware slechter geweest, Ă©n we waren tevreden over de âgoeie kilometersâ. Zonder talmen, Ă©n in een mum van tijd, plaatsten de âCaentjesâ een spiksplinternieuwe pomp in het wit-gele monstertje. We konden ons nog eens ârecht zettenâ. Maar toen pakten de wolken zich samen en kregen we een serieus douchke over de serviceplaats heen.
M.a.w., tijd voor overleg wat voor banden er zouden gemonteerd moeten worden om de laatste klassementsproef af te werken. Achteraan bleven de zachte intermediums. Vooraan werden uiteindelijk opgesneden intermediums gemonteerd, omdat âhet toch maar een vlaag was en de wind het parcours ondertussen wel zou doen opdrogenâ, dexit het Caen-team. Door het (alweer) lang wachten voor de start, begon het aan de hemel echter weer wat bewolkt te worden en vreesden we toch in de regen terecht te komen voor onze laatste rit. Uiteindelijk was het pech voor diegenen die na ons moesten starten. Koen Lauwaert ging, iets te onstuimig, van de baan. De proef werd stilgelegd en zodoende moest het grootste gedeelte van de piloten racen in de quasi wolkbreuk, terwijl wij al op het gesloten wagenpark waren aangekomen. Vandaar dat onze tijd op de 20ste plaatst prijkt voor KP 4: 7â17â.
Jammer voor deze die uiteindelijk nog uitvielen in onze klasse. Maar door hun uitvallen schoven we op naar een 3de plaats in 3I ! Onverhoopt, maar, we hebben al bij al een constante koers gereden, zonder brokken te maken Ă©n ons wreed geamuseerd !!
We hadden ons voorgenomen om eventueel 2 wedstrijden te rijden dit jaar. Het wordt echter nog even afwegen wat we kunnen inpassen in de kalender en wat het budget zegt. De âTBR-Rallyâ zou mooi zijn, een echte thuismatch in Roeselare, of misschien de âRS van Reningelstâ. Misschien wel met de âChevyâ van bij Caen ? We zien wel.
Frederik Berville - Diederik Pattyn / Ford Fiesta
Na een perfecte technische keuring en een vlotte verkenning waren we klaar voor de RS Staden In de verkenninngsronde was het ideaal om te testen hoe de wagen reageerde in de koorden en op korte situaties. Het voelde goed aan, dus op naar de eerste kp, een beetje nerveus maar eens vertrokken kwam het goed.
Leren was de opdracht en zeker geen risico's nemen, goed afremmen op de versnellingsbak, goed luisteren naar co Diederik Pattyn en alles zou in orde komen. Zo zijn we de ganse dag beetje bij beetje tijden gaan verbeteren zonder enig warm moment. De wagen is heel stabiel en reageert zoals je het hem oplegt.
Tim vertelde me enkele tips hoe ik de wagen kon zetten in rappe en korte situaties en heb dat eens in de 3de kp geprobeerd en inderdaad de max.... Enkele sortie's van andere piloten in ronde 4 vertraagde onze start zodat we in een hevige regenbui terecht kwamen en veel last hadden van aquaplanning.
Co Diederik gaf me in ronde 4 veel tips hoe ik de wagen best door die hevige regen naar de ff bracht, eens aan de ff was mijn dag helemaal geslaagd. Veel geleerd, toffe sfeer, perfecte service van floral kortom alles erop en eraan. in 1 woord, geslaagd.
Hierbij wil ik ook nog eens proficiat wensen aan Julie en Kim voor hun eerste rally ervaring, goed gedaan meiskes.
Ook bedankt aan TIM VANPARIJS voor deze toffe ervaring en die eerlijke kans.
Bart Cooman - Wim / ford Fiesta ST
Aangezien de BMW M3 nog voor enige tijd geparkeerd staat werd besloten voor enkele
wedstrijden een Ford Fiesta ST te huren. De verplichting naar onze sponsors toe was hierbij een
belangrijke motivatie om zo snel mogelijk aan te sluiten bij het vooropgestelde programma.
Al snel werd besloten te huren bij Floral-Racing, een professioneel team, dat reeds tientallen jaren.
meedraait in de autosportwereld. Een keuze die we ons zeker nog niet beklaagd hebben! Al van bij de
eerste contacten voelden we dat we met dit professioneel team in zee zouden gaan voor Staden en de
Omloop.
Dat de Fiesta ST Trophy op grote belangstelling mag rekenen van de piloten heeft ons zeker niet
verbaasd. Al van bij de eerste testkilometers werd duidelijk dat de Fiesta minstens evenveel
amusement zou opleveren als onze BMW.
KP 1 werd voorzichtig aangepakt, maar al snel bleek dat voorzichtigheid niet gelijk staat aan traag
zijn. Met een 26e tijd op KP1 werd veel vertrouwen geput voor de rest van de wedstrijd. De
rempunten verder verkennen, zonder de limiet op te zoeken was de boodschap. Op KP 2 werd 3 sec
sneller gedraaid dan tijdens de eerste ronde.
Ondertussen twijfelden de weergoden tussen regen en zonneschijn, maar ook dit is rally! Bart en Wim
hadden het geluk te starten in quasi droge omstandigheden en realiseerden zo een 12e tijd algemeen.
Een aantal snellere teams moesten wegens een stortbui veel tijd prijsgeven, maar niettemin was KP3
de snelste ronde voor Schmid-Racing. Daarbovenop werd duidelijk dat Bart en Wim nog in de running
waren voor de klasseoverwinning. Met 7 sec voorsprong op Victor in de Clio RS werd KP4 aangevat.
Echter, zoals eerder gezegd, rally blijft rally, mét of zonder regen. In de laatste ronde kon Victor profiteren van de droge omstandigheden om een goede tijd neer te zetten. Wegens de sortie van Lauwaert moest Schmid-Racing lange tijd wachten om te starten op KP4 en ondertussen werd de
Staden herschapen in een zwembad. Van de klasseoverwinning was dus nog voor de start van KP4
geen sprake meer. Victor won uiteindelijk onze klasse met een tiental seconden voorsprong.
Uiteindelijk niets dan positieve gevoelens na woensdag. Schitterende wagen, professioneel team en
daarbovenop een niet onaardig resultaat. We kijken alvast uit naar de Omloop waar we ons kunnen
meten met dé referenties uit de Trophy. Onze bedoeling, binnen enkele weken, is zeker niet alles op
alles zetten om mee te gaan met de Trophy-toppers, maar misschien op enkele KPâs die ons liggen
eens uit te pakken.
Ter herinnering, op zaterdag 1 september zijn jullie van harte welkom op het eetfestijn van Schmid-
Racing. Meer info op onze website...
Paul Vanallemeersch â Pol Quatannens / Ford Escort MK I
Staden was voor ons de wedstrijd van de hoop. Hoop om nu eens gespaard te blijven van mechanische pech na een massa ellende in de laatste maanden. Die hoop kwam er, maar dan wel in de vorm van nog een extra hoop miserie.
In de verplichte verkenning flikkerde het oliedruklampje discogewijs. Gelukkig konden Jimmy, Paul Lietaer en Wouter erg vlug achterhalen dat het enkel een indicatieprobleem was. Op de eerste snelheidsproef begon de motor vreselijk te sputteren. We wisten dat we soms last hadden teveel benzinetoevoer, vooral na het lang op ralentie draaien zoals bij het aanschuiven voor de start. Door de benzinepomp regelmatig eens af te leggen moest dat verholpen zijn. Het tegendeel bleek waar te zijn. Na enkele honderden meters sloeg de motor af. Pas na een paar minuten proberen kregen dat kreng terug aan de praat. Dit fenomeen herhaalde zich nog een drietal keer. Aan de jump over het vroegere spoor bleven we zelfs lang genoeg staan om niemand te hinderen die achter ons kwam. Dit bleek later een erg domme zet. Aan de finish bleek dat we 2 minuten te lang over de KP hadden gedaan, dit toch volgens de organisatie. Als we alles later eens juist uittelden bleek het om amper 20 seconden te gaan. Maar te laat is te laat. Voor andere teams die een volgende start werd geweigerd voor een zelfde feit ondanks dat ze volgens de letter van de reglementen wel tijdig over de flying finish reden is dat natuurlijk veel erger.
Hoe ons seizoen er verder zal uitzien is nog niet duidelijk. Hopelijk lukt het dit jaar nog eens om zorgeloos aan de streep te komen.
Een uitgebreider verslag vinden jullie op onze site www.pnprallyteam.be of op www.historicrally.be
Wij danken iedereen die ondanks alles ons blijven steunen, zoals onze sponsors, supporters en zeker onze serviceman Jimmy, Wouter en zijn vrienden en de het ganse PL Rallysportteam.
Bekijk ook reeds onze volledige foto-reportage. Reacties zijn welkom via rallylovers.be@pandora.be.